Haft półkrzyżykowy

Witajcie !!!

Szydełko chwilowo odpoczywa bo ostatnio wciągnął mnie haft półkrzyżykami. Kanwę z z podkładem kolorystycznym i nićmi kupiłam we Francji. Haft ten jest tu bardzo popularny. Do haftu używa się nici wełniane. Przeważnie gotowy haft oprawia się w ramki jako obraz lub bez oprawy jako gobelin. 
Popularne jest też haftowanie wełną dużych kawałków i potem stosowanie jako tapicerki do mebli. Spotkałam fotele i krzesła poobijane takim haftem gobelinowym.

Tak wygląda pierwsza praca. Podczas haftowania za bardzo naprężałam  nitkę i motyw z kwadratowego zrobił się rombem.
Namoczyłam lekko kanwę i upięłam szpilkami aby uzyskać znowu kwadrat. Drugą pracę zaczęłam mniej ściągając nitkę.
Haft wykorzystam na poduszki .

Widać trochę niedoskonałości ale to pierwsza moja próba.

Tak wygląda zaczęta druga praca

  


Tak natomiast wygląda praca jeszcze nie zaczęta , kanwa z podkładem i komplet wełny.

************************************
Co nowego u nas . Skosiliśmy trawę pierwszy raz , trawa rośnie jak na drożdżach i już należałoby ponownie kosić ale ciągle jest mokro.
Pierwsze koszenie trawy zawsze jest trudne bo trawa jest wysoka.
Mąż chce kosić a ja nie pozwalam , bo nie mogę napatrzeć się na kwitnące mlecze , niezapominajki , stokrotki - pierwsze kwiatki po długiej zimie żal tak bardzo ścinać. Zrobiłam parę fotek na dobry humor.

Sad przed pierwszym koszeniem.

Spotkała nas również miła niespodzianka. W ostatnim wpisie pokazywałam Wam naszego Pieronka który spędza czas w kominie na dachu obórki . Okazało się wczoraj że nasz kotek to nie Pieronek ale Piorunica , bo wczoraj ku naszemu zdziwieniu urodziła trzy małe kotki , tacy z nas "miastowi wieśniacy ".
Kotki mają się dobrze .

W dniu narodzin czyli wczoraj na rękach mojego męża.

Dwa tygryski i jeden łaciatek.

Dziękuję wszystkim za komentarze i witam dwie nowe obserwatorki.
Dzisiaj stuknęła setka obserwatorów i setną obserwatorką okazała się " Zadziergana Owieczka" , która mieszka niedaleko mnie . Owieczka napisała że połączyły nas blogi ale i rzeka nad którą mieszkamy Parsęta. Może kiedyś będzie okazja się spotkać.
Życzę wszystkim dużo słońca i pozdrawiam cieplutko

Marysia